Dende "O Segrel do Penedo" o noso cariño para a familia, os amigos e todo o que sente tan gran perda. Lembrade que "Ninguén desparece para sempre mentres alguén o teña na súa memoria, no seu corazón"
¿Cal é a palabra axeitada para falar de dor? ¿Cal é a palabra para consolar a quenes o chorades? Eu, nunca a encontro. En vos, nos que o coñecéchedes, está a lembranza que o manterá vivo.
"En que hondonada agocharei a miña alma para que non vexa a túa ausencia que como un sol terrible, sen solpor, brilla definitiva e desapiadada? A túa ausencia rodéame como a corda á garganta, o mar ao que se afunde." Jorge Luis Borges
Acábome de enterar de tan triste noticia. Cóstame moito entender a dinámica desto que chamamos vida, cando a morte chega tan cedo. Sinto non poder estar aí para compartir con todos vós este momento, así que aproveito esta canle de comunicación. Alguén moi importante para min díxome un día que "non hai que encher a vida de anos, senón os anos de vida". Estou convencido de que Andrés, Cholo, a pesar de vivir unha vida tan curta, sóuboa encher, e non só para si mesmo, senón tamén para os demais. Cun garimoso recordo de Andrés, recibide todas e todos un bico. Non vos esquezo e, hoxe, menos que nunca. (Antonio, profesor de Ciencias Sociais de Cholo e os seus compañeiros no curso 2007-2008)
Sintoo moito que o meu compañeiro e mellor amigo se fora, pero o que ai e que resisitir e mirar pa diante. Este foi un pau moi forte pero e o que ai, e a vida. nunca te esquecerei preciosa(como solias decir) bks onde sea que estes, o teu amigo Álvaro.
todos estamos tristes, todos choramos x ti, temos que ter resignacion, temos que tirar para diante pero xa non vai ser o mesmo sin ti... todos te queremos, nunca te esqueceremos. Quérote Cholo!! A tua compañeira de clase: Eva
6 comentarios:
Dende "O Segrel do Penedo" o noso cariño para a familia, os amigos e todo o que sente tan gran perda. Lembrade que "Ninguén desparece para sempre mentres alguén o teña na súa memoria, no seu corazón"
¿Cal é a palabra axeitada para falar de dor? ¿Cal é a palabra para consolar a quenes o chorades?
Eu, nunca a encontro.
En vos, nos que o coñecéchedes, está a lembranza que o manterá vivo.
Apertas desde Malpica
"En que hondonada agocharei a miña alma
para que non vexa a túa ausencia
que como un sol terrible, sen solpor,
brilla definitiva e desapiadada?
A túa ausencia rodéame
como a corda á garganta,
o mar ao que se afunde."
Jorge Luis Borges
Para sempre Andrés no noso recordo
Acábome de enterar de tan triste noticia. Cóstame moito entender a dinámica desto que chamamos vida, cando a morte chega tan cedo. Sinto non poder estar aí para compartir con todos vós este momento, así que aproveito esta canle de comunicación.
Alguén moi importante para min díxome un día que "non hai que encher a vida de anos, senón os anos de vida". Estou convencido de que Andrés, Cholo, a pesar de vivir unha vida tan curta, sóuboa encher, e non só para si mesmo, senón tamén para os demais.
Cun garimoso recordo de Andrés, recibide todas e todos un bico. Non vos esquezo e, hoxe, menos que nunca.
(Antonio, profesor de Ciencias Sociais de Cholo e os seus compañeiros no curso 2007-2008)
Sintoo moito que o meu compañeiro e mellor amigo se fora, pero o que ai e que resisitir e mirar pa diante. Este foi un pau moi forte pero e o que ai, e a vida. nunca te esquecerei preciosa(como solias decir) bks onde sea que estes, o teu amigo Álvaro.
todos estamos tristes, todos choramos x ti, temos que ter resignacion, temos que tirar para diante pero xa non vai ser o mesmo sin ti... todos te queremos, nunca te esqueceremos. Quérote Cholo!! A tua compañeira de clase: Eva
Publicar un comentario