12/12/08

Ó noso compañeiro Andrés (CHOLO)

O venres nos entregarán as notas a to@s menos ó noso compañeiro Cholo.
Xa no está con nós.
Pero sempre o recordaremos por cómo era.

Conocímolo pouco,pero era un chaval estupendo.
Todos, ou casi todos coñecíamos o seu problema, pero creo que ninguén,se esperaba esto. O instituto en poucos minutos quedou invadido pola tristeza e polo seu baleiro.

Ímolo botar en falta porque facía moita compaña,e aínda que sabía da súa enfermidade, sempre estaba contento e feliz. Sempre se abría a todo,escoitabate,e entendíate.

O teu lugar nunca o ocupará ninguén, xa que non creo que coñezamos a ninguén coma ti.

Imos estrañar todos aqueles sorrisos que nos facías sentir nada mais verte.

Sempre nos gastaba bromas, piropeaba, causábanos moita simpatía. Nunca chegamos a coñecelo moito,pero sempre o levaremos no corazón pola boa persoa que era.


Os seus compañeiros de 3ª ESO

1 comentario:

Anónimo dijo...

Grazas Eva polas leccións non só de profesionalidad, senón de profunda humanidad que nos mostras e nos demostras. Íamos comentando no coche que non soubemos reaccionar ante este pao tan forte que lle acaba de pasa a todo o insti, e vas ti e coma sempre fas que os rapaces falen se desafoguen e ti estás para escoitar... ¡Que gran lección acabo de aprender de ti!. Grazas por ser por riba de todo PERSOA HUMANA.