22/1/08

A Fernando "IN MEMORIAM"


Hoxe o IES de Arzúa está de loito, e especialmente a súa biblioteca, foise un compañeiro, un apoio, un sorriso permanente, unha paciencia absoluta, unha esquisita persona que nunca vimos enfadada, e eso que a coñecemos fai moitos anos, foisenos un colega e por riba de todo foisenos un AMIGO, que deixa un valeiro tremendo nos nosos corazóns. Hoxe o seu corazón deixou de loitar. Para ti FERNANDO o noso recordo permanente.

DESCANSE EN PAZ.

Algo se muere en el alma, cuando un amigo se va
cuando un amigo se va, algo se muere en el alma
cuando un amigo se va, algo se muere en el alma
cuando un amigo se va.

Cuando un amigo se va
y va dejando una huella que no se puede borrar
y va dejando una huella que no se puede borrar
No te vayas todavía no te vayas por favor
no te vayas todavía, que hasta la guitarra mía
llora cuando dice adiós.

Un pañuelo de silencio a la hora de partir
a la hora de partir, un pañuelo de silencio
a la hora de partir, un pañuelo de silencio
ala hora de partir
Ese vacío que deja el amigo que se va
el amigo que se va, ese vacío que deja
el amigo que se va, ese vacío que deja
el amigo que se va.

El amigo que se va
es como un pozo sin fondo que no se vuelve a llenar
es como un pozo sin fondo que no se vuelve a llenar

2 comentarios:

O Segrel do Penedo dijo...

Hoxe "O Segrel do Penedo" síntese máis preto de todos vós.
Todo o noso agarimo.

Anónimo dijo...

Hoxe é a primeira vez que escribo neste blog da biblio e o fago lonxe de Arzúa para lembrar a esta persoa que se marchou deixando un baleiro difícil de cubrir.Por moito que tentemos poñernos na pel das persoas que nos últimos días estiveron con él día a día, nunca seremos capaces de sentir esa infinita tristeza que se apodera de un cando pasa por unha situación parecida.¡¡Moito ánimo Lupe!!Mamen.