E cando miras cara atrás non é difícil atopar recordos. Algúns bonitos e outros non. Uns son pequenos recordos e outros máis grandes. As veces os recordos non se poden explicar…
Unai Elorriaga regálanos aquí un conto coas lembranzas dun ancián que sofre un proceso dexenerativo e a súa relación co mozo que lle cuida. A cousa máis fermosa do mundo foi a súa muller subindo ao tranvía para facer a viaxe xuntos ao Shisha Pangma, no Himalaia. E a partires de aquí cada lector reinterpretará esta historia sen final.
No hay comentarios:
Publicar un comentario