8/6/09

LA SOLEDAD DE LOS NÚMEROS PRIMOS

Veño de rematar de ler LA SOLEDAD DE LOS NÚMEROS PRIMOS, que me regalou meu irmán coincidindo neste cao coas como sempre acertadas recomendacións do noso apreciado e querido blog de Trafegando Ronseis.

É un libro moi especial, sobre dúas almas xemelgas destinada a estar sempre cerca unha doutra desexando desesperadamente tocarse e… non son capaces.

Como os números primos xemelgos (5 e 7, 11 e 13… separados por unha cifra para no medio dos dous), os protagonistas do relato están sempre en parella, pero sempre distantes; sempre xuntos pero no fondo tan lonxe un doutro…

Creo que é un libro ben estruturado, cheo de sensibilidade e dotado dun halo de tristeza da que non puiden desprenderme ata nin no final (por certo, creo que está no punto exacto e non decae como adoita pasar…)

Podedes ler uns comentarios doutra xente aquí e unha entrevista co autor Paolo Giordano

3 comentarios:

Mon dijo...

Orixinal novela onde se misturan os números e as emocións non manifestas. Moi recomendable.

Ronsel dijo...

Alédame que che gustase. E estou contigo: está no punto exacto. Non podía ter mellor final, verdade?
Mira as últimas lecturas: vanche gustar. Garantido!
Saúdos

Oki dijo...

Penso que é unha lectura que pode resultar interesante para claquera. En Biblioarzúa acabamos de comprala para se alguén a quere para estas vacacións de verán.
E para aqueles que xa a leron, como Mon e Ronsel propoñeremos outras, esperemos que tamén interesantes.
Bicos aos dous