Pois si unha vez maís falando de árbores, e nesta ocasión cun lema moi básico pero moi real, está demostrado que aquelas árbores que todo o pobo coñece ou que forman parte da vida diaria das xentes, son as que se salvan, as que non acaban nos salpicaderos dos automóbiles de luxo, ou en xardíns impesionantes de xente rica ós que chegan despois de pagar cantidades millonarias, ... en fin que igual que todo neste mundo, as árbores tamén están ameazadas e sen defensa posible, de aí que vos anime dende aquí a que coñezades o noso patrimonio vexetal e o respectedes, facéndoo propio para que continúe aí, ensinándonos que somos unha pequena gota no océano do universo...
E como xa imos empezar as vacacións e o curso foi longo e complicado, unhas imaxes para que vos relaxedes coa beleza desas amigas que nos regalan todos os días unha gota de sabiduría e de beleza.
1 comentario:
Hoxe, "a miña gorda" díxome que había que cuidar as árbores pois eran o noso "respiratorio" (seique está a inventar novas palabras...). Que había que prantar árbores para poder respirar.
Que ben me sentín oindo o seu razonamento!!
Publicar un comentario