Autor: Miguel Delibes
Editorial: Edidiones Destino Áncora y Delfín
Remato de ler nestes días este delicioso libro do autor da miña cidade. Recoméndovos este libriño, curto e encantador.
Que marabilla o relato dunha evolución, xa desfasada hoxe, da forma de entender a edición dun periódico, a idea de apurar o paso ante a visión dun semáforo que parpadea para pasar ao vermello, a descrición de todas unha serie de ideas sobre o amor, a televisión, a gastronomía, a infancia na súa aldea, as mulleres...!!!
A través de 42 cartas un solterón xubilado de 65 anos establece unha correspondencia que va corvertíndose nunha verdadeira declaración de amor a unha viuva, a quen todos menos o noso escritor vemos pouco ou máis ben nada namorada.
Postos os dous en contacto a través dunha reseña dunha revista sentimental, asistimos á versión antigua dos contactos que establecemos hoxe en día a través dos chats e internet e o desenlace cando, igual que hoxe, estas dúas persoas finalmente vense cara a cara.
Que marabilla o relato dunha evolución, xa desfasada hoxe, da forma de entender a edición dun periódico, a idea de apurar o paso ante a visión dun semáforo que parpadea para pasar ao vermello, a descrición de todas unha serie de ideas sobre o amor, a televisión, a gastronomía, a infancia na súa aldea, as mulleres...!!!
A través de 42 cartas un solterón xubilado de 65 anos establece unha correspondencia que va corvertíndose nunha verdadeira declaración de amor a unha viuva, a quen todos menos o noso escritor vemos pouco ou máis ben nada namorada.
Postos os dous en contacto a través dunha reseña dunha revista sentimental, asistimos á versión antigua dos contactos que establecemos hoxe en día a través dos chats e internet e o desenlace cando, igual que hoxe, estas dúas persoas finalmente vense cara a cara.
No hay comentarios:
Publicar un comentario