19/6/11

UNHA XORNADA CON MANUEL E A SÚA SINFONÍA FIORENTINA

Título: Sinfonía Fiorentina
Autor: Manuel Lamas
Editorial: Meubook

Manuel Lamas, o noso compañeiro acaba de publicar o que é a súa primeira novela.

Porque é máis que un compañeiro invitámolo a Biblioarzúa para que presentara en VERDADEIRA PRIMICIA este libro. Pasamos unha mañá moi entretida falando con el do seu libro e dalgunhas cousas máis, pero deixo que sexa el quen vos fale porque o fai moito mellor ca min, aqui van algunhas das súas palabras deste día tan singular.


Na vida partimos do que somos, algo que vai sendo configurado polas nosas vivencias particulares. Polo tanto cando nos poñemos diante dunha pantalla en branco e comezamos a enchela con historias, levaran de feito ese toque persoal froito das nosas experiencias vitais. Mais, isto non quere dicir que se estea contando a nosa historia particular. Unha obra de ficción literaria, e esta novela non o vai a ser menos, será pois un reflexo difuso de quen a deseña e lle dá forma.

O título, sinfonía fiorentina, responde pois a uns intereses que nos levan axiña a unha cidade, Firenza, onde Stendall non puido evitar unhas bágoas

É unha historia de amor, pero non sentimental, non se lembran os tempos pasados para sentirse ben e felices. Ao contrario, só son o resorte, a base para obrigalos a vivir o presente, que é o que conta. Estamos ante unha historia realista, e polo tanto, non todo é de cor de rosas, os medos e as dúbidas están presentes en toda a obra e convértense así no fío condutor, e é máis, van a ser xunto coa paixón e o amor os que escriban o final. Amor, paixón, medos e dúbidas son unha parte fundamental, son o que lle dá vida a unhas personaxes e uns escenarios.


Foi emocionante. Mauel: moita sorte e esperemos terte moi pronto outra vez en biblioarzúa.

Mentras tanto deíxovos unhas imaxes dese día e o enlace ao seu blog.

1 comentario:

Manuel dijo...

A fotográfa xenial e a redactora rozándoo, así que moitas grazas e que foi e é un pracer seguir presente aí, áinda que sexa en pequenas doses.
Grazas, e a seguir con esa laboura impresionante que levades.

Manuel